Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
sirayətedici — sif. 1. Keçici, yoluxucu, sirayət edən. <Sərdar:> Keçəllik, gözağrısı, qızdırma və başqa sirayətedici xəstəliklər xalqı qırıb qurtarır. P. M.. 2. məc. Başqalarına tez keçən. Şirzad mülayim və sirayətedici baxışlarla Pərişanı süzərək sazı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boz — 1. sif. 1. Kül rəngli, qara rənglə ağ rəngin qarışmasından əmələ gələn (rəng). Boz torpaq. Boz at. Boz qurd. – Həyətdəki sarı dirəyə ombaları çıxmış bir boz at bağlanmışdı. S. R.. . . Boz qanqallar da çiçək açmışdır. İ. Ə.. <Mahmud:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəmro(v) — is. 1. tib. Xüsusi göbələklərin törətdiyi dəri xəstəliklərindən biri. İtlər insanların qoturluq, keçəllik, dəmrov kimi dəri xəstəliklərinə tutulmalarına səbəb olur. 2. Bu xəstəliyin bədəndə qalan yeri, ləkəsi. Onun sağ yanağındakı balaca dəmrov… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
azaylammax — I (Cəbrayıl, Zəngilan) öz özünə deyinmək, şikayətlənmək. – Genə nə azaylannersaη, no:luf sq: (Zəngilan) II (Meğri) tənbəlləşmək, tənbəllik etmək. – Ta:rının ver günü azaylenerəm Mığrıya getməyə III (Çənbərək) yuxuda sayıqlamaq. – Keçəmən Mühəmmət … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ayna — is. <fars.> 1. Güzgü. Aynanın çatdığı calaq qəbul eləməz. (Ata. sözü). Əgər bilmək istəyirsiniz ki, kimin üzünə gülürsünüz, o vaxt qoyunuz qabağınıza aynanı və diqqət ilə baxınız camalınıza. C. M.. <Həkim:> Mən ayna ilə üzbəüz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dinc — sif. 1. Başqasını narahat etməyən, əziyyət verməyən, yalnız öz işi ilə məşğul olan; sakit. Məmmədhəsən əmi dinc adamdır. C. M.. Yox, qardaş, . . uşaq çox dinc uşaqdır. S. Rəh.. Dinc buraxmamaq – narahat etmək, rahat qoymamaq, daim narahat etmək.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
imtahan — is. <ər.> 1. Hər hansı bir fənn üzrə keçirilən yoxlama sınağı. Yaz yay imtahanları. İmtahana hazırlaşmaq. İmtahan komissiyası. – İmtahan məclisi qurulmuşdur; Zalda skamyalar qoyulmuşdur. A. S.. İmtahan söhbəti indi hər yerdə ən şirin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iş — is. 1. Fəaliyyət, çalışma, zəhmət, əmək. Əqli iş. Fiziki iş. İş görmək. Elmi iş. İşlə məşğul olmaq. – İş insanın cövhəridir. (Ata. sözü). İş rəncbərin, güc öküzün, yer özününkü; Bəyzadələri, xanları neylərdin, ilahi! M. Ə. S.. İş nə qədər qızğın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təravət — is. <ər.> Təzəlik, lətafət, gözəllik. Çiçəklərin artdı təravətləri; Fərəh verir qəlbə lətafətləri. A. S.. Bahar bütün təravəti və gözəlliyi ilə <Ümidin> gözləri qarşısında dayandı. B. Bayramov. 2. Təmizlik, saflıq. Saf, səmimi, heç… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
